هندسه

هندسه به معنای اندازه‌گیری یکی از قدیمیترین و کاربردی‌ترین گرایشهای ریاضیات است که به مطالعه اشیا در فضاهای با ابعاد مختلف می‌پردازد. تاریخچه هندسه به تالس (حدود ۶ قرن قبل از میلاد مسیح) برمی‌گردد. بعدها دانش اخترشناسی تاثیر عمیقی بر هندسه داشت طوری که خاستگاه برخی از موضوعات مهم در هندسه، مسایل نجوم است.

 کارهای عمیق اویلر و گاوس در قرن هیجدهم منجر به ظهور هندسه دیفرانسیل و توپولوژی شد که دانشجویان رشتهٔ ریاضی، با این موضوعات در دوره کارشناسی آشنا می‌شوند.

  یکی از اتفاقات اساسی در قرن نوزدهم کشف هندسه نااقلیدسی بود که باعث شد نگرش دانشمندان در حوزه های مختلف به مفهوم فضا دستخوش تغییر شود. در این هندسه از یک نقطه خارج از یک خط لزوما یک و تنها یک خط موازی آن خط عبور نمی‌کند و همین نگرش باعث توجیه برخی پدیده ها در فیزیک می‌شود. این مطالعات منجر به مستحکم‌تر شدن پیوند فیزیک و هندسه و کاربردی‌تر شدن هندسه شده است.

شاید بتوان قرن بیستم را قرن تولد و توسعه هندسه جبری دانست. این شاخه از هندسه به مطالعه اشیای هندسی با استفاده از ابزارهای جبری می‌پردازد و خود به شاخه هایی از جمله هندسه جبری کلاسیک، حقیقی و محاسباتی تقسیم می‌شود.

خوشبختانه دانشکده علوم ریاضی از متخصصین در زمینه‌های مهمی از موضوعات بالا برخوردار است که این موضوع دانشکده را به یکی از قطبهای مطرح کشور در زمینه هندسه تبدیل کرده است . اعضای هیئت علمی دانشکده‌ٔ‌ ریاضی در گرایش هندسه، افراد زیر هستند:

اعظم اعتماد (خمینه‌های ریمانی، توپولوژی جبری)

سجاد لکزیان (آنالیز هندسی،‌ معادلات دیفرانسیل جزئی)

مصطفی عین‌ اله‌زاده صمدی (هندسه جبری)

 امیر هاشمی (جبر کامپیوتری)

قهرمان طاهریان (شبه‌گروه‌ها،‌هندسه)